Konto muzyczno-ruchowe

Grasz w grosika?

W sali rozkładamy w różnych miejscach badziki. Klasę dzielimy na dwie grupy: np. chłopcy i dziewczynki.

Dziewczynki mówią: Grasz w grosika? 
Chłopcy odpowiadają: Gram! 
Dziewczynki mówią: Masz grosika? 
Chłopcy odpowiadają: Mam!

Następnie chłopcy jak najszybciej rozbiegają się po sali, biorą jeden badzik i wracają na środek sali. Wspólnie przeliczają, jaką kwotę udało im się zebrać i zapisują na kartce. Zabawę powtarzamy kilka razy, zmieniając role. Wygrywa drużyna, która zebrała największą kwotę pieniędzy

Grosik – zabawa rytmiczna (zabawa ludowa „Talar”)

Grosik tu, grosik tam 
grosik krąży, tu i tam. 
Jak to miło i wesoło 
kiedy grosik krąży wkoło. 
Gdzie jest grosik? – 3x

Wersja A

Dzieci stoją w kole, z prawej dłoni robią „dzióbek” z lewej dłoni „łódeczkę”. Zaczynają mówić i rytmicznie przenosić prawą dłoń – „dzióbek” z własnej dłoni – „łódeczki” do „łódeczki” sąsiada z prawej strony. W tym czasie podają sobie dyskretnie przez cały czas grosik, który przenoszony jest z „łódeczki” do „łódeczki”. Na słowa „Gdzie jest grosik!” wszyscy wyciągają ręce do środka koła z dłońmi zaciśniętymi w pięści i potrząsają nimi rytmicznie. Jedna osoba, stojąca w środku, bez podglądania musi szukać grosika. Jeśli go nie znajdzie, zostaje dalej w kole. Jeśli jednak trafnie zgadnie, kto ma w ręku monetę, zamienia się miejscami z tą osobą, która staje się nowym szukającym.

Wersja B

Dzieci siedzą w kole. Lewą rękę trzymają z tyłu, w prawej trzymają postawiony przed sobą kubeczek. Kubeczków jest tyle, ile uczestników zabawy. W jednym kubeczku jest grosik. Uczniowie zaczynają recytować tekst wyliczanki i rytmicznie przenosić prawą dłonią kubeczek do sąsiada z prawej strony.

W ten sposób grosik wędruje wokół koła. Na słowa „Gdzie jest grosik!” osoba, przed którą znajdzie się kubeczek z grosikiem, odpada z gry lub otrzymuje zadanie do wykonania (rozwiązuje zagadkę, itp.). W trakcie zabawy dokładamy grosiki do kubeczków. Kilka grosików będzie krążyć wokół koła, więcej osób odpadnie lub wykona zadanie.

Grosik do grosika

Dzieci spacerują po sali w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie, nauczyciel podaje polecenie, np. „5 groszy do 5 groszy”, „1 grosz do 1 grosza”. Wtedy każde dziecko szybko znajduje swoją parę.

Grosiki, grosiki do domu (wg zabawy „Gąski, gąski do domu”)

Jedno lub kilkoro dzieci jest „czarną dziurą” („długiem”), kolejne jest złotówką, a pozostałe są grosikami.

Złotówka woła: Grosiki, grosiki do domu (banku, portfela, skarbonki, sejfu). 
Grosiki odpowiadają: Boimy się.
Złotówka: Czego?
Grosiki: Czarnej dziury (długu).
Złotówka: A gdzie ona (on) jest?
Grosiki: Za nami.
Złotówka: To grosiki do banku (banku, portfela, skarbonki, sejfu)!

Wtedy dzieci biegną w stronę złotówki, a „czarna dziura” lub „dług” je łapie. Bawimy się tak długo, aż zostaną złapane wszystkie grosiki.

Grosiku, kto może do Ciebie podejść?

Uczniowie mają przypięte do ubrania badziki. Jeden uczeń Grosik stoi tyłem do dzieci. Pozostałe dzieci pytają: Grosiku, kto może do ciebie podejść? Grosik odpowiada: Przychodzą do mnie dzieci, o nominałach np. 2 zł, 5 zł i podchodzą tyle kroków, ile wskazuje ich nominał. Dziecko, które pierwsze dojdzie do Grosika, zostaje nowym Grosikiem.

Grosikowa grzechotka

Do puszki lub pudełka po jogurcie (najlepiej zakręcanego) wkładamy grosik lub kilka, oklejamy kolorowym papierem lub papierem zadrukowanym w banknoty. Instrument można wykorzystać podczas zabaw rytmicznych, czy podczas śpiewania piosenki „Od grosika do złotówki”.

Grosikowa wyliczanka

Grosik, grosik 
wkoło chodzi. 
Kto go złapie, 
ten wychodzi.

Nauczyciel podaje uczniom gotową rymowankę. Dzieci bawią się wyliczając, biorąc udział w zabawach ruchowych, itp. Dzieci mogą układać własne wyliczanki. Nauczyciel może ogłosić konkurs na rymowankę o tematyce dotyczącej realizowanego projektu.

Grosikowy berek

Jedno dziecko jest berkiem, pozostałe biegają po sali. Złapane dziecko zostaje berkiem.

Grosikowy kanon

Uczniowie podzieleni są na trzy grupy.

Pierwsza grupa losuje wyraz czterosylabowy, np. złotóweczka, portmonetka (cztery ósemki), druga – dwusylabowy, np. grosik, konto (dwie ćwierćnuty), trzecia – jednosylabowy, np. bank, grosz (półnuta)

Dzieci recytują równocześnie lub w różnej kolejności wylosowane wyrazy, stosując wartości nut zapisane w nawiasach.

Grosikowy król (wg zabawy „Król Lul”)

Wybrane dziecko (król Grosik) siada na krześle. Dzieci naradzają się, jaką wakacyjną czynność będą pokazywały. Stają przed królem i mówią:

dzieci: Dzień dobry ci królu Grosiku!
król: Dzień dobry wam dzieci! Gdzie byłyście? 
dzieci: Na wakacjach.
król: A co robiłyście?

Dzieci pokazują, co robiły, a król Grosik przechadza się pomiędzy nimi i odgaduje pokazywaną czynność. Jeżeli nie odgadnie, siada z powrotem na krześle, a dzieci wymyślają nową zagadkę. Jeżeli król odgadnie, uczniowie otaczają go kołem i powtarzają:

Tatuś daje jeść, 
Mama daje pić, 
a ty królu Grosiku idź już, idź!

Grosikowy król wybiera swego następcę i zabawa trwa dalej.

Uwaga: Uczniowie mogą podawać różne propozycje odpowiedzi na pytanie króla Grosika: Gdzie byliście? np. w banku, w sklepie, w szkole, na wycieczce, u chorej sąsiadki, u chorej koleżanki, itp.

Grosikowy promyk uśmiechu

Zabawa typu „Iskierka przyjaźni”.

„Wysyłam do was grosikowy promyk uśmiechu, niech powróci do mnie w pośpiechu”.

Grosikowy savoir – vivre

Nauczyciel rozdaje uczniom monety i banknoty oraz ilustracje awersu i rewersu. Dzieci poruszają się po sali w różnych kierunkach w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie, wykonują polecenia nauczyciela uwzględniające dobre maniery, np.

– uściśnij prawą dłoń dziecka posiadającego rewers, 
– ukłoń się nominałom o wartości 5 zł, 50 gr, 20 zł, itp. 
– uśmiechnij się do dziecka trzymającego w ręce awers.

Jaka to czynność?

Uczeń losuje kartkę z opisem czynności (np. odkurzanie dywanu, wycieranie kurzu, mycie naczyń, wynoszenie śmieci, odrabianie lekcji, wychodzenie na spacer z psem, itd.). Jego zadaniem jest przedstawienie tej czynności przy pomocy pantomimy. Pozostałe dzieci odgadują, jaka to czynność.

Muzyczne przysłowia

Wersja A:

Nauczyciel podaje uczniom rytm do wybranego przysłowia. Uczniowie wyklaskują rytm podany przez nauczyciela, a następnie podają własne rytmy.

Wersja B:

Nauczyciel, a potem uczniowie układają melodię do danego przysłowia.

Przysłowia do wykorzystania:

Mowa jest srebrem, a milczenie złotem. 
Najcenniejszych rzeczy w życiu nie nabywa się za pieniądze 
Żyje się za pieniądze, ale nie należy żyć dla pieniędzy. 
Pieniądze szczęścia nie dają. 
Droga do bogactwa zależy głównie od dwóch słów: praca i oszczędność. 
W pieniądzach pieniędzy szukać trzeba. 
Czas kosztuje złoto, ale i za złoto czasu nie kupisz. 
Edukacja jest droższa od złota. 
Czas to pieniądz. 
Chciwy dwa razy traci. 
Nie szata zdobi człowieka. 
Nie wszystko złoto, co się świeci.

Obok mnie jest puste miejsce

Uczniowie stoją w kręgu, każdy ma przypiętą kartkę z wybranym nominałem monety. Zabawę rozpoczyna to dziecko, obok którego jest puste miejsce i zaprasza inne dziecko do siebie... mówiąc, np. Jestem 50 groszy, proszę do siebie.

Raz, dwa, trzy, Grosik patrzy

Zabawa przebiega wg zasad znanej zabawy „Raz, dwa, trzy – Baba Jaga patrzy”.

Scenki pantomimiczno‑ruchowe:

• Robimy zakupy.

• Wysyłamy list polecony.

• Wysyłamy wiadomość faksem.

• Wysyłamy e‑mail, sms.

• Dokonujemy opłaty.

• Kupujemy pocztówkę i znaczek.

• Składamy Grosikowi życzenia imieninowe lub urodzinowe, itp.

Witaj Grosiku („Panie Janie”)

Dzieci tańczą w kole, trzymając się za ręce. Śpiewają piosenkę pt. „Witaj Grosiku” na melodię „Panie Janie”.

Witaj Grosiku! 
Witaj Grosiku! 
Jak się masz? Jak się masz? 
Razem się bawimy. 
Razem się uczymy. 
Bądź wśród nas. Bądź wśród nas.

Witamy się

Każde dziecko przypina do ubrania badzik. Chodzi po sali w rytm muzyki. Na polecenie nauczyciela wita się z dziećmi zgodnie ze wskazówką, np. witają się monety 50 gr, 1 zł, 2 zł i 20 gr (dzieci po powitaniu łączą się w pary i grupy).

Wyścigi z grosikiem

W trakcie trwania muzyki uczniowie poruszają się po sali z kubeczkiem na głowie. W kubeczku znajduje się jeden grosik. Jeżeli kubeczek upadnie, uczeń odpada z gry. Gdy muzyka ucichnie, pozostali uczniowie wkładają do kubeczka drugi grosik i w rytm muzyki dalej poruszają się po sali. Wygrywa ten, kto uzbiera najwięcej grosików.

Zmiana miejsc

Dzieci z badzikami w rękach siadają na krzesłach ustawionych w kręgu. Jedno dziecko stoi w środku i wydaje polecenia, np. miejsca zmieniają te dzieci, które mają w ręku 20 gr; mają w ręku 5 gr i 1 zł; mają mniej niż 50 gr, itd.